Не люто бо есть части, люто бо есть падши не востати: так и тебе подобает от падения своего пред богом, что до конца
впал в печаль, востати борзо и стати крепко, и уповати, и дерзати и на его приключившееся действо крепко и на свою безмерную печаль дерзостно, безо всякого сомнительства; воистинно бог с тобою есть и будет во веки и на веки; сию печаль той да обратит вам в радость и утешит вас вскоре.